“My grandfather used to say that good things take time, but great things happen all at once.”
Ik vond het oprecht best een vermakelijke film. Eigenlijk wist ik helemaal niet dat deze ook op ‘Netflix’ te zien was, en ik had eigenlijk wel zin in een lekkere lachfilm, en dat is opzich best gelukt. De film oogde best leuk, kent een redelijke score die al wel wat meer vertelde over de film, en dat hij toch wat meer in de smaak lag bij menig gebruiker hier, en dan weet je vaak wel dat je toch goed zit. De cast beloofde veel, het verhaal leek me komisch, dit moest een perfecte film zijn voor de zondagavond.
En dat was het ook wel. De film duurt echt niet te lang, was in mijn beleving zelfs sneller voorbij dan ik dacht en hij keek daardoor héél makkelijk uit. Tuurlijk worden er veel standaard “komedie” trucjes toegepast in de film, dat was ook echt wel te verwachten. De film opent best leuk, de cast deed zijn ding en de verschillende personages of eerlijk gezegd typetjes kwamen al gauw, makkelijk en leuk naar buiten. Het is allemaal geen moeilijke wiskunde wat deze film verteld, lekker achter over zitten en genieten was al gauw de boodschap die ‘Zucker’ aan ons doorgaf.
Toch werd er door ‘Zucker’ heel erg leuk gedaan omtrent ‘Rowan Atkinson’ wat uiteraard een legendarische komedie acteur is maar, in deze film niet zo goed uit de voeten komt. Ik ben het eens met het feit dat hij iets te veel op zijn ‘Mr. Bean’ personage wil lijken, en dat met een zeer irritante Italiaans accent erbij maakte hem eigenlijk niet echt grappig. Ook zijn intrede in de film vond ik toch wat matig, en zo vaak kwam hij nou ook niet echt in de film voor. En wanneer hij er in kwam, was hij gewoon niet echt grappig. Toch jammer, daar had ik heel veel meer van verwacht in mijn ogen.
Voor mij was de rest van de cast dan toch meer geslaagd, of men had het gevoel te moeten compenseren met een ‘Atkinson’ naast zich maar dat denk ik ook niet, men heeft er best zin in en dat mochten we ook zien. ‘Cuba Gooding Jr.’ was bijvoorbeeld best een leuke rol, die normaalliter als scheidsrechter werkt maar hier een belangrijke wedstrijd heeft verpest waardoor heel veel mensen hun geld kwijt waren geraakt, hierdoor zat hij vaak in de problemen. Ook het duo ‘Vince Vieluf’ en ‘Seth Green’ vond ik heel vermakelijk als twee broers, die eigenlijk ook gelijk de twee “sukkels” waren als ik eerlijk mag zijn. Toch ook wel met veel komische momenten, zoals de vraag waar het vliegveld was, of het moment wanneer ‘Vince’ zijn piercings ging blinken bij een dame die vervolgens haar borsten laat zien (wat wij immers niet geheel in beeld zien), en ze daardoor van de weg raken zijn die momenten die een film als dit toch wel moeten maken. Voor mij de persoon die er het meeste uitsprong was toch wel ‘Jon Lovitz’.
Die ‘Jon Lovitz’ biedt immers ook de leukste scenes uit de film in mijn ogen. Waar ze denken naar een ‘Barbie’ museum te gaan (het kinderspeeltje), komen ze uiteindelijk uit bij een museum die het leven van de nazi ‘Klaus Barbie’ voorlegde. Eén van de wildste nazi’s die er rond heeft gelopen en maar liefst 4.000 mensen heeft laten vermoorden, en jaren actief is geweest als martelaar voor dictatoren vooral in Zuid-Amerika. Hier willen ze weggaan waar ik me heb doodgelachen om de manier hoe ‘Lovitz’ dat verteld, om vervolgens met een auto van ‘Hitler’ te stelen en door te gaan naar de schat in de auto van Hitler. Waarna ze na een ruzie met een motorbende terecht komen op een herdenking van tweede wereldoorlog veteranen (die ook in het publiek zitten) waar, hij met een Hitler snorretje zo zijn eigen eigen toespraak hield wat ook leek alsof hij Duits praat, dit kwam omdat hij zijn mond had verbrand aan een sigarettenbrander van de auto. Smakelijk mogen lachen tijdens deze scenes, waar ik ook echt van hou.
En zo maakte elk personage in de film zo zijn eigen avontuur mee op naar het geld maar, ook iedereen had zo zijn eigen achtergrondverhaal. Dit maakte de film vooral leuk om te volgen, omdat je eigenlijk niet stil zit. Het verhaal is niet zo moeilijk, daar ga ik ook niet dieper op in, het concept is leuk maar voelde niet echt origineel.
Al om al, als je zit te wachten op een komische filmavond kun je deze film best opzetten. Toch ben ik wel van mening en ik lees het ook aardig wat hier in de berichten dat de film te vaak ook niet zo grappig is, althans heel grappig probeert te zijn. En dan doel ik vooral op ‘Atkinson’ die ik toch niet echt heel goed vond in deze film. Maar, hij kijkt makkelijk weg, duurt helemaal niet lang en gelukkig komt hij ook niet zo vaak in beeld. Het einde is leuk maar, zag ik al van ver aankomen. Prima film om het weekend mee af te sluiten.
